Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową

Pocenie się ciała to naturalna reakcja fizjologiczna organizmu, która pozwala usunąć z niego uboczne produkty metabolizmu oraz toksyny. Pełni też funkcję termoregulacyjną. W procesie pocenia, ciało naturalnie ochładza się podczas wzmożonego wysiłku fizycznego lub w czasie upałów.

Nadpotliwość ciała, w tym nadmierne pocenie twarzy, głowy, nadmierne pocenie pod pachami czy nadmierna potliwość stóp to choroba, którą należy leczyć. Pocenie się twarzy widoczne zwłaszcza na czole i w okolicy nosa jest krępujące i dlatego prowadzi do utraty pewności siebie i często ma wpływ na ograniczenie kontaktów towarzyskich.

Przyczyn nadmiernego pocenia głowy i twarzy jest wiele, a należą do nich:

• stres,
• przeżywanie silnych emocji,
• otyłość lub nadwaga,
• podłoże genetyczne,
• zaburzenie pracy układu nerwowego,
• zmiany hormonalne (okres dojrzewania, menopauza),
• udar mózgu,
• cukrzyca,
• choroby serca,
• choroba Parkinsona,
• gruźlica,
• stosowanie używek,
• spożywanie gorących lub pikantnych potraw,
• niektóre nowotwory.

Nadmierne pocenie twarzy i głowy to nieprzyjemna i wstydliwa dolegliwość. Na ogół pierwsze objawy nadmiernego pocenia głowy pojawiają się w okresie dojrzewania, osiągając apogeum między 20, a 30 rokiem życia. W wyniku przeżywania silnych emocji, określonej choroby lub niskiej odporności na reakcje stresowe skóra głowy staje się wilgotna, a włosy stają się tłuste i nieświeże.

Czasem pocenie się głowy jest tak silne, że nie wykonując żadnej czynności z głowy wręcz kapie pot. Taki stan może doprowadzić do rozwoju grzybicy skóry głowy, a to z kolei przyczynia się do powstania kolejnego problemu, jakim jest łupież.

Nadmierne pocenie głowy i twarzy może stać się przyczyną kompleksów, dlatego jak najszybciej należy się jej pozbyć.

Wśród dostępnych metod leczenia znajdują się:regularne mycie głowy i utrzymanie higieny na wysokim poziomie, picie naparów ziołowych, przyjmowanie leków uspokajających, anytcholinergicznych oraz witamin z grupy B, jonoforeza, zabieg wykorzystujący prąd o małym natężeniu, śródskórne zabiegi wstrzykiwania toksyny botulinowej ( najbardziej skuteczne i bezpieczne).

Przyjmuje się, że problem nadmiernej potliwości dotyczy ok. 1% populacji i jest następstwem nadmiernej aktywności gruczołów potowych zlokalizowanych pod pachami czy na stopach.

Przyczyny zwiększonej potliwości możemy podzielić na:

• fizjologiczne takie jak: wysiłek fizyczny, emocje, stres, spożywanie niektórych potraw, klimakterium,
• chorobowe takie jak: zaburzenia hormonalne (nadczynność tarczycy, cukrzyca), neurologiczne (neuropatie), infekcje wirusowe i bakteryjne (AIDS, gruźlica), niektóre nowotwory (guz nadnerczy, ziarnica złośliwa), zatrucia (inhibitory acetylocholinoesterazy, pestycydy).

Celem leczenia nadpotliwości jest zablokowanie nerwów zaopatrujących gruczoły potowe w miejscach poddanych zabiegowi, co w efekcie prowadzi do uniemożliwienia nadmiernego wydzielania potu. Terapia opiera się na kilku powtarzających się zabiegach, które prowadzą do całkowitej zmiany funkcjonowania gruczołów potowych i tym samym do zatrzymania wydzielania potu.

Terapia toksyną botulinową pozwala ograniczyć pracę gruczołów potowych, dlatego idealnie sprawdza się w walce z problemem nadpotliwości. Niweluje pocenie stóp, zwalcza nadmierne pocenie twarzy i głowy, usuwa nadmierne pocenie pod pachami.

Toksyna botulinowa (potocznie określana mianem botox) jest bezpiecznym produktem leczniczym wykorzystywanym powszechnie w likwidacji zmarszczek, zwalczaniu bruksizmu czy uwolnieniu pacjenta od przewlekłych migren.

Efektywnie leczy nadpotliwość czyli nadmierne pocenie twarzy i głowy, nadmierną potliwość stóp czy nadmierne pocenie pod pachami.
Zastrzyki z toksyny botulinowej pomagają pozbyć się problemu nadmiernego pocenia na kilka miesięcy.

Iniekcje toksyną botulinową zawsze poprzedzamy dokładnym wywiadem medycznym podczas konsultacji z lekarzem medycyny estetycznej. Ma to na celu zapewnienie pacjentowi maksimum bezpieczeństwa  dla jego zdrowia i wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań do zabiegu.

Lekarz decyduje jaką dobrać dawkę toksyny botulinowej dla potrzeb konkretnej terapii, w zależności od indywidualnych uwarunkowań. Botoks wprowadza się za pomocą mikroigły do mięśni usytuowanych tuż pod skórą. Zastrzyki z toksyny botulinowej są praktycznie bezbolesne dzięki zastosowanemu znieczuleniu miejscowemu.

Zabieg leczenia nadpotliwości z zastosowaniem toksyny botulinowej trwa od 15 do 30 minut.

Zabieg leczenia nadmiernego pocenia twarzy i głowy, nadmiernego pocenia stóp czy nadmiernego pocenia pod pachami z zastosowaniem toksyny botulinowej jest małoinwazyjny i bezpieczny, dlatego nie wymaga szczególnego okresu rekonwalescencji. Zazwyczaj pacjent może od razu powrócić do normalnej aktywności. Natomiast przez 24 godziny po zabiegu botoksem nie należy podejmować dużej aktywności fizycznej i powstrzymać się od spożywania alkoholu. Wskazane jest aby w okresie 2 tygodni od dnia zastosowania zastrzyków z toksyny botulinowej nie ogrzewać ostrzykniętej okolicy i nie korzystać z solarium czy sauny. Niekiedy może wystąpić niewielki miejscowy obrzęk, który utrzymuje się nie dłużej niż 2 godziny. Bardzo rzadko po zabiegu botoksem pojawia się siniak, który goi się w ciągu kilku dni.

Nowe zakończenia nerwowo-mięśniowe, powstrzymane w rozwoju wyniku działania toksyny botulinowej, tworzą się w czasie od 4 do 12 miesięcy, dlatego pacjenci najczęściej cieszą się otrzymanym efektem przez około 4-6 miesięcy w przypadku zmarszczek, a efektem do 9 czy nawet 12 miesięcy w przypadku leczenia nadpotliwości.

Korzystanie z możliwości działania botoksu celem pozbycia się problemu nadpotliwości nie jest wskazane, gdy u pacjenta występują następujące przeciwwskazania. Są to:

• zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona),
• schorzenia o podłożu nerwowo-mięśniowym wynikające z uwarunkowań genetycznych,
• ciąża oraz karmienie,
• uczulenie, na którykolwiek składnik preparatu,
• miejscowe zakażenia skóry,
• problemy z krzepliwością krwi,
• stosowanie bądź odstawienie w przeciągu tygodnia poprzedzającego zabieg leków takich, jak: D-penicylamina, cyklosporyna, tubokuraryna, pankuronium,  galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna,  aminochinolony, aminoglikozydy